Dariush Eghbali  نقاشی داریوش اقبالی تکنیک گواش بر روی مقوا. داریوش یکی از الهام بخش ترین و محبوب ترین هنرمندان زندگی من است.آثار این خواننده بسیار تکنیکی و حرفه ای هستند و این امر او را از دیگر خوانندگان ایران متمایز میکند. داریوش اقبالی زادهٔ ۱۵ بهمن ۱۳۲۹ تهران معروف به داریوش، خواننده، بازیگر و فعّال اجتماعی ایرانی است. بسیاری از طرفدارانش او را «سلطان» حوزهٔ موسیقی پاپ فارسی می‌دانند. جنس صدای وی باس است. داریوش عضو سازمان عفو بین‌الملل نیز می‌باشدآهنگ‌های برتر بر اساس نظر سنجی ای که با عنوان فهرست ۱۰۰ ترانه برتر ماندگار تاریخ موسیقی ایران توسط شبکه من و تو صورت گرفت ترانه دستای تو از داریوش در صدر ماندگارترین ترانه‌های ایرانی قرار گرفت. از جمله ماندگارترین آثار داریوش می‌توان به ترانه‌های دست‌های تو، شقایق، چشم من، دوباره می سازمت وطن، بچه‌ها، بوی گندم، به من نگو دوست دارم، خونه، یاور همیشه مؤمن، شام مهتاب، فریاد زیر آب، جشن دلتنگی، ای عشق، نون و پنیر و سبزی، سال سقوط سال فرار، دنیای این روزای من و سراب رد پای تو اشاره کرد
نقاشی داریوش اقبالی محمودتبریزی

Dariush Eghbali painting mahmood tabrizi

• جایزه مرکز بین‌المللی حقوق بشر ۲۰۱۴
• جایزه رون سیمونز رِو رونالد رایت، بابت حمایت از حقوق اقلیت سازمان شِر ۲۰۰۵
• تقدیرنامه شهرداری لس آنجلس ۲۰۰۵
• نشان صلح در فستیوال فیلم، موسیقی و رسانه‌های تصویری بحرین
• لوح افتخار از سوی وزیر فرهنگ کانادا
• لوح افتخار از سوی وزارت فرهنگ سوئد
  

  کودکی و جوانی

  دوران کودکی او در کرج و میانه گذشت. پدرش محمود اقبالی، از ملاکان شهرستان میانه بود. اولین بار در سن ۹ سالگی، در جشنی در مدرسه‌اش در شهرآرا به روی صحنه رفت. دوران دبیرستان را در دبیرستان‌هایی هم‌چون فارابی، کرج، رازی و دبیرستان آزادگان تهران‌پارس گذراند و در مراسم و همایش‌ها، به اجرای برنامه‌های هنری می‌پرداخت.

  وی در سال ۱۳۴۹ با حسن خیاط‌باشی آشنا شد و همین آشنایی موجب ورود رسمی داریوش به موسیقی حرفه‌ای شد. در همین سال، او در سن ۲۰ سالگی با ترانهٔ به من نگو دوست دارم با آهنگسازی درویش مصطفی جاویدان، به شهرت رسید. نخستین ترانه مستقل او بنام نبسته پیمان با شعری از علی گزرسز (رها) و موسیقی خودش است.

  پیش از انقلاب

  داریوش در دوران پهلوی و به علت خواندن آهنگ‌های سیاسی مانند جنگل، بن‌بست، بوی گندم، علی کنکوری و گل بارون زده، مدتی زندانی شد. وی در نظرسنجی مجله جوانان در سال ۱۳۵۶ به عنوان محبوب‌ترین خواننده ایران برگزیده می‌شود.^[۲] داریوش همکاری با شماری از چهره‌های سرشناس موسیقی پاپ ایران مانند منوچهر چشم آذر، بابک افشار، آندرانیک آساطوریان و صادق نوجوکی را نیز در کارنامه خود دارد. ایرج جنتی عطایی، شهیار قنبری، احمد شاملو و اردلان سرفراز نیز از جمله مشهورترین ترانه‌سرایانی هستند که در این دوره با داریوش همکاری داشته‌اند. همچنین دوران همکاری داریوش، بابک بیات و ایرج جنتی عطایی به دوران طلایی موسیقی پاپ ایران معروف است